Water Zuiveren

“Water is  een voorwaarde voor leven.

          Zuiver water is een voorwaarde voor vitaal leven”

Wij bestaan voor driekwart uit water. We verliezen water door zweten, de ademhaling, de ontlasting en met de urine.

De totale  hoeveelheid water houden we op peil door te drinken en voedsel te eten wat vocht bevat, dat zijn vooral fruit en groente.

Rol van water

Eindelijk komt er meer onderzoek naar water. Aanvankelijk werd aangenomen dat water slechts een transportfunctie vervulde. Een vloeistof nodig om diverse voedingsstoffen zoals zouten en glucose in op te lossen om deze vervolgens naar de organen en weefsels te vervoeren, en tevens afvalstoffen op te nemen om deze af te voeren.

Nu zijn er nieuwe veronderstellingen dat water behalve oplosmiddel en vervoerder ook nog een heel andere functie heeft nl. die van informatie-drager. Daarmee krijgt water een meer “intelligente” rol als deel van de complexe communicatie in ons lichaam.

Onderzoek

Heel bekend zijn de tot de verbeelding sprekende experimenten van de Japanner Emoto. Hij stelde water bloot aan verschillende trillingen die dan door het water als informatie gecodeerd werden. Vervolgens kan deze opgeslagen informatie weer zichtbaar worden gemaakt in de vorm van “boodschappen”.

(boek van Emoto: “Messages of Water”).

Emoto speelde muziek af van Bach, maar ook een toespraak van Hitler. Vervolgens werd het water bevroren en microscopisch bekeken. De  ijskristallen die ontstonden uit het “Bach-water” vormden harmonische patronen.

De “Hitler-versie” toonde chaos. Er was kritiek op de aanpak van Emoto, die zou niet voldoen aan de eisen van wetenschappelijk onderzoek.

Maar die kritiek was er niet op de methodisch veel strakker uitgevoerde experimenten van prof. William Tiller.(voormalig hoofd van de “Materials Science” afdeling van de Stanford Universiteit, een soort TNO-instituut).

Water als informatiedrager

Tiller liet zien dat water onze intenties kan opnemen. Bvb. de wens om de zuurgraad van water te verhogen of te verlagen. Elke keer kon Tiller aantonen dat er een interactie is tussen wat wij denken (wensen) en de eigenschappen van water. Dit opent een heel nieuwe manier van kijken naar ziekte en gezondheid. Immers wij bestaan voor het grootste deel uit water! Er is natuurlijk nog heel veel onderzoek nodig om te ontdekken hoe precies de relatie is tussen wat we denken en voelen enerzijds en de veranderingen in ons fysieke lichaam anderzijds.

Nu is mijn veronderstelling dat de verschillende functies van water beter tot hun recht komen als het water zuiver is.

En omgekeerd zal de detox-functie, de transportfunctie en de boodschapper-functie meer gestoord en belemmerd zijn als we te maken hebben met vervuild water.

Anders gezegd: Vervuild water veroorzaakt chaos in ons interne milieu.

Bovendien kan smerig water ons lichaam onvoldoende reinigen. Het vormt dan eerder een belasting.

Zuiverheid

Een belangrijke vraag lijkt dan ook: Hoe zuiver is ons drinkwater?

Het blijkt dat daar regelmatig onderzoek naar wordt gedaan. En uit dat onderzoek komt naar voren dat ons kraanwater alles behalve zuiver is. Afhankelijk van de plek waar het onderzoek wordt uitgevoerd blijken er in ons drinkwater veel stoffen te zitten die onze gezondheid kunnen schaden. Maar de resultaten van dat onderzoek worden vaak afgezwakt  met allerlei “geruststellende” meningen die er op neer komen dat het allemaal wel meevalt.

Medicijnen uit de kraan! Proost!

Wat zit er dan in ons drinkwater wat er niet in hoort?

Medicijnen: Zoals pijnstillers, antidepressiva, anti-epileptica, antibiotica, astmamiddelen, hart-medicatie (o.a. statines, dat zijn middelen die het cholesterol gehalte in het bloed verlagen) enz. enz.

De sussende woorden van de gezondheidsautoriteiten zijn samen te vatten met: Het gaat om slechts kleine hoeveelheden van deze stoffen!

Maar wat als er meer dan 50 verschillende medicijnen in zitten? Er is niets bekend over de lange termijn effecten van lage doseringen van deze medicatie en nog minder over de interactie van zoveel middelen tezamen.

Naast medicatie zijn er ook pesticiden, herbiciden en fungiciden aangetroffen in drinkwater. Om ons gerust te stellen heeft men deze vaak zeer giftige stoffen een andere naam gegeven. In plaats van ze gewoon bestrijdingsmiddelen te noemen zijn ze omgedoopt tot de meer vriendelijke naam: gewasbeschermingsmiddelen. Een duidelijke vorm van taalvervuiling.

Het lukt de waterzuiveringsbedrijven niet om deze stoffen uit het water te halen. Overigens wordt het gedeelte van de landbouwvergiften en medicijnen die wel verwijderd worden in de meeste gevallen geloosd in het opervlaktewater. (meren, rivieren, zee)

Bacteriën, virussen en parasieten komen ook voor in drinkwater en de klassieke manier om dit te bestrijden is een chloorbehandeling. Dit doodt de meeste microben maar niet allemaal. Tevens is er een risico dat het chloor zich verbindt met bepaalde organische verbindingen, bvb. THM’s, de trihalomethanen. Deze zijn carcinogeen en kunnen blaas-, darm-, en alvleesklier-kanker veroorzaken evenals hersentumoren.

Uit Amerikaans onderzoek bleek dat vrouwen die kraanwater dronken met een relatief hoge concentratie THM’s, significant meer miskramen kregen en er meer geboorteafwijkingen optraden bij hun kinderen.

Wat te doen?

Een mogelijke oplossing is om zelf je drinkwaterzuivering ter hand te nemen. Miljoenen mensen doen dat al.

Er zijn verschillende methoden in gebruik: Filterkannen, omgekeerde osmose en waterdestillatie. Een korte bespreking  van elk volgt nu.

Filterkannen 

Deze worden veel gebruikt, ze zijn handig, energiezuinig en goedkoop in de aanschaf.

Principe is een actief koolfilter. Nadeel is dat ze slechts een beperkt deel van de rotzooi verwijderen. Als je dus geen hoge eisen stelt aan het eindproduct is deze oplossing wellicht het meest geschikt.

Prijs vanaf 20 eu. Elke 8 á 12 weken filter vervangen vanaf 5 eu.

Tip: Geef de voorkeur aan glazen kannen ipv. plastic en vervang tijdig het filter.

Omgekeerde Osmose

Het gaat hier meestal om inbouwmodellen voor onder een gootsteen.

Ze werken op de druk in de waterleiding en zijn daar dus ook altijd op aangesloten. Je kan ze dus niet gemakkelijk verplaatsen.

Principe is een zeer fijnmazige hightech membraan, die alleen de watermoleculen laat passeren. Dit werd ontwikkeld in de ruimtevaart door NASA, zodat de astronauten hun urine konden recyclen.

Nadeel is dat er kleine microscopische beschadigingen kunnen ontstaan in het membraan, waardoor toch weer schadelijke stoffen het filter kunnen passeren. Om te weten of je eindproduct echt zuiver is zou je regelmatig een controle meting moeten uitvoeren, in de praktijk doe je dat meestal niet als particulier.  Verder ligt de prijs van het apparaat rond de 1000eu.

Voor elke liter gezuiverd water lopen er diverse liters in de gootsteen.

Er wordt dus water verspild.

Wij hebben zelf zeker 10 jaar zo’n systeem gebruikt en stonden altijd met grote verbazing te kijken als het apparaat een halfjaarlijkse servicebeurt kreeg: Dan kwam er zeker een pond zwarte drab uit, ondanks de auto-matische spoelbeurten. De nieuwere versies verspillen minder water.

Destillatie

Waterdestillatie volgt de natuurlijke water kringloop: De zon verwarmt het water in de zee, de meren en rivieren. Het water verdampt, stijgt op en bij afkoeling condenseert het water en valt neer als regen.

Regen, sneeuw, hagel, mist en dauw zijn allemaal voorbeelden van gedestilleerd water. Alleen is regen niet meer bruikbaar in deze tijd door de vaak forse luchtvervuiling. Deze vervuiling komt immers samen met de regen naar beneden.

Maar we kunnen de natuurlijke water-cyclus zelf nabootsen met een apparaat dat het water verwarmt, zodat het verdampt. Vervolgens wordt de waterdamp afgekoeld, waardoor deze condenseert (weer vloeibaar wordt). Het zuivere water wordt dan opgevangen in een verzamelvat.

Deze procedure levert zeer schoon water op en is onafhankelijk van de kwaliteit van een filterproces: Met koolstof of een membraan.

Alle stoffen met een kookpunt boven de 100 graden Celsius gaan niet in de damp vorm over en komen dus niet in het eindproduct, je zuivere drinkwater.

Dat betekent dat je alle metalen zoals koper en ijzer en ook de zware metalen zoals kwik, cadmium, lood etc. eruit haalt. Dat geldt ook voor alle anorganische mineralen zoals calcium, magnesium, natrium enz.

De mogelijke aanwezigheid van stoffen met een kookpunt onder de 100 graden worden opgevangen in een koolstoffilter.

Deze methode heeft eigenlijk maar één nadeel: Het verdampen van het water brengt energiekosten met zich mee.

We laten de deelnemers aan de workshops over “vitaliserende voeding” het gedestilleerde water proeven. De meeste mensen vinden het heerlijk, vooral omdat het zo heel zacht is. We laten ze ook de stinkende bruine troep zien die achterblijft in het opwarm-vat. Velen kunnen zich maar moeilijk voorstellen dat er zoveel viezigheid zit in slechts drie liter water. (dat is de hoeveelheid die per keer wordt gedestilleerd). Lang leve het beroemde Haagse duinwater!

Een goed destillatieapparaat bestaat uit roestvrij staal en het opvangvat hoort van glas te zijn. Vooral geen plastic!

Voordelen van zuiver water

Het vanzelfsprekende voordeel van zuiver water is, dat het vrij is van giftige, carcinogene stoffen zoals zware metalen en ook vrij is van slecht smakende chemicaliën zoals chloor etc.

En natuurlijk ook dat er geen, door anderen uitgeplaste, medicijnresten meer in zitten, waar we niet om gevraagd hebben.

Mineralen: Organisch versus Anorganisch

Water verkregen door destillatie en omgekeerde osmose is ook ontdaan van alle anorganische mineralen zoals die voorkomen in mineraalwater en kraanwater. En dat is, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, een voordeel, want ons lichaam kan niets met deze anorganische mineralen. We eten toch geen grind of krijt? Dan moeten we het ook niet drinken!

Dat mineralen bv. calcium in ons drinkwater gezond is, wordt vooral beweerd door mensen die mineraalwater verkopen.

Maar het gunstige effect van mineraalwater is nooit aangetoond en dat zogenaamde gezonde mineraalwater uit “natuurlijke bronnen” bevat ook ongewenste toxische stoffen zoals bv. arsenicum. Een ander nadeel is dat tegenwoordig vrijwel alle mineraalwater in plastic flessen zit. En dat een deel van deze, voor mensen giftige plasticverbindingen (bv. ftalaten) in het mineraalwater terechtkomen.

Waar halen we onze mineralen vandaan?

Zij die mineraalwater promoten gaan ervan uit dat we onze mineralen ook uit water moeten halen.

Maar dat is een sprookje: We halen onze mineralen niet uit drinkwater maar uit voeding, met name uit fruit, groenten, noten, volle granen etc.

De meeste mineralen in natuurlijke verse voeding zijn gebonden aan een “drager” die voorkomt dat het mineraal neerslaat. Die drager kan een eiwit zijn of een koolhydraat. Er zijn bepaalde stoffen, denk aan ijzer, zink, fluor, vanadium etc. die in hun vrije vorm heel schadelijk zijn. Een mooi voorbeeld daarvan was toen aan Kelloggs Cornflakes “vrij ijzer” werd toegevoegd. De mensen die dat aten werden acuut heel beroerd. Maar in een organisch gebonden vorm kunnen we deze stoffen veilig opnemen.

De biologische beschikbaarheid van organisch gebonden mineralen en de opneembaarheid is heel goed. In tegenstelling tot bv. anorganisch calcium: Probeer maar eens krijt op te lossen in water. Dat lukt bijna niet.

Na enkele decennia bestrijding van botontkalking met het slecht oplos-bare calcium-carbonaat of calcium-fosfaat, bleek deze reguliere therapie veel schade te doen. Het gaf nauwelijks verbetering van de botdichtheid (wat het doel was) tegenover een forse toename van de kans op een hartinfarct door aderverkalking.

Je kan dus niet iemand volgieten met slecht oplosbare vormen van kalk en dan hopen dat zijn botten sterker worden.

Als je in je dagelijkse voeding de nadruk legt op het gebruik van groenten en fruit dan kan je er op rekenen dat je voldoende mineralen binnenkrijgt.

Een mogelijke uitzondering is magnesium. Dit moet soms worden aangevuld met een supplement. Magnesium werkt ontspannend op alle spieren en daar hebben we in onze opgeschroefde samenleving kennelijk een verhoogde behoefte aan. Het helpt tegen spierkramp, hoge bloeddruk en andere stress gerelateerde aandoeningen.

Een ander mineraal dat zinnig is om aan te vullen is selenium, in dit geval omdat de Nederlandse landbouwgrond arm is aan dit sporenelement.

Conclusie:

Ons kraanwater is niet schoon!  (En mineraalwater ook niet!)

Het zelf zuiveren van kraanwater is veilig en het reduceert de toxische belasting die anders zou ontstaan door het drinken van vervuild water. Er is geen recent onderzoek waar over langere tijd groepen mensen worden vergeleken die zuiver water drinken versus kraanwater. Toch kun je met je boerenverstand bedenken dat het drinken van met medicijnen of zware metalen vervuild water, je lichaam en geest geen goed zullen doen.

Welke waterbehandeling is het beste?

Er is veel geschreven over het gebruik van verschillende apparaten om de kwaliteit van kraanwater te verbeteren. De meeste verhalen zijn niet onderbouwd met studies en worden bovendien geschreven door mensen die baat hebben bij de verkoop van een bepaald apparaat. Na 30 jaar ervaring met vrijwel alle soorten apparaten gebruiken wij nu een simpel en degelijk destillatie apparaat. Dat levert heel zuiver en zacht water. Water waarvan je zeker weet dat het niet verontreinigd is. Voordeel is dat de kwaliteit niet afhankelijk is van een filter.